کد مطلب:369527
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:385
نیایش نوزدهم [1]
(2) ای خداوند، باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان زیبا رویاننده، رحمت خود بر ما ارزانی دار.
(3) ای خداوند، میوهها را برسان و بر بندگانت احسان فرمای، گلها را شکفته گردان و زمین خود زنده نمای. فرشتگان خود، آن فرستادگان بزرگوار را بفرمای تا از سوی تو، بارانی سودمند و پیوسته و فراوان و گسترده و تند بار بیاورند و همه جا را سیراب سازند، تا زمین مرده را زنده نمایی و هر چه را از دست رفته است بازگردانی و آنچه روییدنی است برویانی و در روزی مردم گشایش دهی، با چنان ابری انبوه، گرانبار،
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگام طلب باران در خشکسالی.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:119
خوش و بیزیان و از کران تا کران، که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم و پر دوام بود و برقش فریبناک نبود.
(1) ای خداوند، ما را از بارانی که به فریاد رسنده، قحط زداینده، گیاه رویاننده، فراگیرنده و فراوان بارنده سیراب نمای، تا گیاهان ایستاده را طراوت تازه دهی و گیاهان بر زمین خفته را بر پای داری.
(2) ای خداوند، بارانی برسان آن سان که آبها از تپهها روان داری و چاهها از آبها پر سازی و رودها به خروش آری و نباتات برویانی و در همه شهرها ارزانی پدید آری و چارپایان و مردمان به تن و توش آری و برای ما خوردنیهای خوش و گوارا کامل گردانی و کشتههای ما برویانی و پستانهای ستوران پر شیر سازی و بر نیروی ما نیرویی دیگر افزایی.
(3) ای خداوند، سایه ابر بر ما باد سموم مگردان و خنکیاش را شوم منمای. چنان مباد که به جای باران بر سر ما سنگ ببارد و به جای آب شیرین و گوارا آب تلخ و شور.
(4) بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از برکات زمین و آسمانها روزی ده. انّک علی کلّ شیء قدیر.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:128
(1)